Odnośnie dyftongu "sc" istnieją trzy zasady.
1. SC + A / SC + O / SC + U (czytamy jako "sk")
Jeżeli po dyftongu "sc" mamy samogłoski "a", "o", "u", to czytamy jako "sk", czyli odpowiednio "sca" [ska], "sco" [sko], "scu" [sku].
Przykłady:
pesca - brzoskwinia
scala - drabina
scarpe - buty
scodella - miska
scuola - szkoła
2. SC + E / SC + I (czytamy jako "sz")
Jeżeli po dyftongu "sc" mamy samogłoski "e", "i", to czytamy jako "sz", czyli odpowiedni "sce" [sze], "sci" [szi].
Przykłady:
sci - narty
uscita - wyjście
3. SC + HE / SC + HI (czytamy jako "sk")
Jeżeli po dyftongu "sc" mamy "h" oraz samogłoskę "e" albo "h" oraz samogłoskę "i", to czytamy jako "sk", czyli odpowiednio "sche" [ske] i "sche" [ski].
Przykłady:
schema - schemat
schermo - monitor
schiavo - niewolnik
Kiedyś próbowałam uczyć się języka włoskiego i całkiem nieźle mi to szło. Pamiętam, że to właśnie dzięki aplikacjom mobilnym https://www.jezykiobce.pl/52-aplikacje w dość szybkim czasie byłam w stanie opanować wiele nowych słówek i zwrotów.
OdpowiedzUsuń