Literę "s" czyta się albo jako "s", albo jako "z". Reguły te można rozpisać na kilka stron, ale żeby było krótko i łatwo do zapamiętania:
1. S czytamy jako "z" przed spółgłoskami dźwięcznymi
Spółgłoski dźwięczne to b, d, g, l, m, n, r, v, czyli "sb" [zb], "sd" [zb], "sg" [zg], "sl" [zl], "sm" [zm], "sn" [zn], "sr" [zr], "sv" [zv].
Przykłady:
sbaglio - błąd, pomyłka
sgabello - stołek
snello - szczupły, zwinny
Svedese - Szwed
sveglia - budzik
2. S czytamy jako "z" między samogłoskami
Przykłady:
casa - dom
paese - kraj
riposo - wypoczynek
3. S czytamy jako "s" przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, po spółgłoskach i na początku wyrazu przed samogłoską, czyli krótko mówiąc: w pozostałych wypadkach
Przykłady:
ascoltare - słuchać
sala - sala
sale - sól
sole - słońce
studente - student
studentessa - studentka
UWAGA. Osobnymi regułami rządzi się dyftog "sc".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz